เกาะกระแส TAG!!

แหมๆ เห็นฮิตกันจัง...ไอ้แทคเนี่ย

ไปที่ไหนๆก็เห็นเค้า tag กัน

ก็พลอยนึกในใจว่า เอ..จะมีใครแทคมิ้งค์กี้บลูอายส์มั่งมั๊ยน๊า??

ซึ่งก็มาค้นพบความจริงข้อนึงในภายหลังว่า...

ที่จริงแล้ว...มีเพื่อนๆอยู่หลายคนเหมือนกันที่คิดจะแทคมิ้งค์กี้บลูอายส์

แต่มิ้งค์กี้บลูอายส์ได้แสดงความดีใจจนออกนอกหน้า

ป่าวประกาศไปก่อนซะทั่วเลยว่าโดน พี่ตุ๋ม แทคมาแล้ว

ทำให้หลายๆคนที่ตั้งใจจะแทคมิ้งค์กี้บลูอายส์เปลี่ยนใจไปแทคคนอื่น

จากการนี้เอง....นอกจากนิยามของการแทคแล้ว...

มิ้งค์กี้บลูอายส์ยังได้เรียนรู้ข้อเท็จจริงอีกถึง 2 ข้อด้วยกัน

ซึ่งนั้นก็คือ...

1.ใครที่โดนคนอื่นแทคแล้ว...ถ้าเรารู้....เราจะไม่แทคคนนั้น

และ

2.ถ้าโดนแทคแล้วเราไม่รีบแทคต่อ...เราจะยิ่งเหลือคนให้แทคน้อยลง

กรณีหลังนี่คงจะสำหรับคนที่พรรคพวกน้อย(เพื่อนไม่รัก)อ่ะนะครับ

อย่ากระนั้นเลย...เนื่องจากดองบล็อคไว้ซะนาน แถมอาทิตย์หน้า

มิ้งค์กี้บลูอายส์จะโกอินเตอร์ไปทำงานเมืองนอก (สปป.ลาว)

เอวัง....จึงขอเริ่มการแทคต่อด้วยประการฉะนี้

เริ่มจากนิยามของการแทค (ที่ลอกเค้ามา) <--- ในวงเล็บนี้ก็ลอกเค้า :P

"คือการบอกเรื่องของตัวเองที่คนอื่นไม่รู้มา 50 ข้อ"

เอ่อ....มากไปป่ะครับ...ลูกผมแก่ยังเล่าไม่หมดเลย -_-''

ขอต่อเหลือ 5 ข้อละกัน...แค่ 5 ข้อก็นึกยากแล้วนะ



1. มิ้งค์มีรอยแผลเป็นบนหน้าผาก เป็นแนวเส้นตรงในแนวดิ่ง

ผ่านแนวศูนย์กลางของร่างกายพอดี๊..พอดี เป็นรอยเย็บ 8 เข็ม

เกิดจากการตกเก้าอี้สมัยอายุประมาณ 3 ขวบ ซึ่งมิ้งค์กี้บลูอายส์

ก็จำฝังหัวมาตลอดว่า เกิดจากอุบัติเหตุที่โดน น้องเฟอร์ เบียดตกจากเก้าอี้

ขณะที่กำลังช่วยแม่ล้างผักเตรียมทำอาหาร (ปีนเก้าอี้ไปบนอ่างเพื่อล้างผัก)

ซึ่งเวลาใครถามเรื่องแผลเป็นบนหน้าผากมิ้งค์กี้บลูอายส์ก็จะตอบแบบนี้

แต่ความจริงที่เพิ่งรู้เมื่อไม่นานมานี้เองก็คือ...มิ้งค์ซุ่มซ่ามตกลงมาเองง่ะ

ไม่ได้โดนน้องเฟอร์เบียดตกเก้าอี้ลงมาแต่อย่างใด :P

โทษทีนะเฟอร์..ทีตกเป็นจำเลยบาปมา 25 ปี (-/-)


2. อันนี้แอบลอกมาจาก น้องเมเม่ เรื่อง First KISS อ่ะ *_*

อายจังที่จะบอกว่าตอนนั้นยังเรียนหนังสืออยู่เลย

แล้วก็นึกสงสัยมาตลอดว่าไอ้จูบแรกเนี่ยมันจะรสมะนาวจริงป่าววะ

ครั้งแรกที่จ๊วบบบบ...ตอนนั้นก็ยังพยายามเปิดประสาทการรับรสเต็มที่

ประมาณว่า "เอาล่ะเว้ย...จะได้รู้กันล่ะทีนี้...หึหึหึ" (-,,-)

แล้วคำตอบที่แสนจะทำร้ายหัวใจวัยรุ่นก็คือ...

---ไม่เห็นจะมีรสอะไรเลย--- -_-'

แต่ก็เพลินดีนะครับ :P

น้องๆอย่าเลียนแบบนะครับ...


3. มิ้งค์กี้บลูอายส์เคยทะเลาะกับป๊าตอนสมัยประถมด้วยล่ะ...

จะว่าไปที่จริงมันก็ไม่ใช่ทะเลาะหรอก...เพราะมิ้งค์ไม่ได้ตอบโต้

แต่จำได้ว่าโดนป๊าตีไปหลายที...แล้วต่างคนก็ต่างงอนกัน...

สุดท้ายเลยไม่พูดกันไปเลยประมาณ 1 ปี...แบบว่าป๊าเดินมาห้องที่มิ้งค์อยู่

มิ้งค์ก็จะเดินหนี...พอมิ้งค์เดินไปห้องที่ป๊าอยู่..ป๊าก็เดินหนีเหมือนกัน

บรรยากาศในบ้านมาคุสุดๆ ไม่น่าอยู่เลย...

ทำให้ความสัมพันธ์ของมิ้งค์กี้บลูอายส์กับป๊าไม่ดีตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

ความจริงตอนนี้ก็ดีแล้วแหละ...เพราะหลังจากตอนนั้นม๊าก็ชวนไกล่เกลี่ย

แล้วก็ให้มิ้งค์ไปขอโทษป๊า...แล้วเราก็คุยกัน....แต่มันก็ไม่เหมือนเดิมง่ะ

เลยสาบานกับตัวเองว่า...เรื่องนั้นจะเป็นบทเรียนให้มิ้งค์

เพื่อคอยเตือนให้มิ้งค์รู้ว่ามิ้งค์จะสานสัมพันธ์ในครอบครัวยังไง

4. เคยบอกไว้ในบล็อคตอนเก่าๆตอนนึงว่าเวลาคุยกับคุณปุ้ย

สรรพนามที่ใช้เรียกกันเราจะใช้สรรพนามบุรุษที่ 1 ว่า "แฟน"

และใช้สรรพนามบุรุษที่ 2 ว่า "น้องแฟน" ยกตัวอย่างเช่น

+++++++++++++++++++++++++++

มิ้งค์ : วันนี้น้องแฟนจะไปว่ายน้ำมั๊ยคะ?เดี๋ยวแฟนไปส่ง

คุณปุ้ย : ไปค่ะ...แล้วน้องแฟนจะไปส่งแฟนกี่โมงคะ?

มิ้งค์ : แล้วน้องแฟนอยากไปตอนไหนล่ะ?แฟนออกตอนไหนก็ได้

คุณปุ้ย : ส่งแฟนแล้วน้องแฟนจะไปไหนต่อล่ะ??

+++++++++++++++++++++++++++

ประมาณนี้อ่ะครับ...จากตัวอย่างข้างต้น

บางท่านจะพบว่าอาจทำให้คู่สนทนางงเองได้หากหัวข้อ

ของการสนทนานั้นมีความสลับซับซ้อนกว่านี้...

ด้วยเหตุนพักหลังๆเพื่อไม่ให้สับสนเวลาคุยกัน

มิ้งค์กี้บลูอายส์เลยเรียกคุณปุ้ยว่า "น้องอู๊ด" แทนครับ

แต่อนิจจา...เดี๋ยวนี้คุณปุ้ยก็เรียกมิ้งค์ว่า "น้องอู๊ด" เหมือนกันง่ะ

เพราะฉะนั้น..ตอนนี้เราก็เลยยังงงๆเวลาคุยกันอยู่อ่ะครับ :P


และในที่สุดก็มาถึงข้อสุดท้ายซะที :)

เรื่องสุดท้ายเกี่ยวกับมิ้งค์กี้บลูอายส์ที่คนอื่นไม่รู้

มิ้งค์กี้บลูอายส์ขอมอบเป็นวิทยาทานแก่แฟนๆก็แล้วกันนะครับ

นั่นก็คือ....ข้อ 5.

"เคล็ดลับความงามของมิ้งค์กี้บลูอายส์" ครับผม

เห็นมิ้งค์อย่างงี้...บางทีมิ้งค์ก็สำอางค์เหมือนกันนะครับ...

ครั้งนึงสมัยเด็กๆ มิ้งค์อ่านการ์ตูนเรื่อง ข้าชื่อโคาทโร่

มีเพื่อนพระเอกคนนึงหัวเหม่งมีนามว่า เท็นโคจิ เทรุฮิโก

ชอบฝานมะนาวมาโบ๊ะหน้า....เพื่อให้หน้าเด้งใสปิ๊ง

มิ้งค์กี้บลูอายส์ที่แสนจะไร้เดียงสา(แต่อยากหล่อ)ก็ไปเชื่อการ์ตูนง่ะ

กลับมาบ้านมาทำมั่ง...น้ำมะนาวเข้าตาแสบเลยเลิกไปเลย

ดังนั้จนป่านนี้เลยยังไม่รู้เลยว่าที่จริงแล้วมันจะได้ผล

กับสภาพหนังหน้าอย่างมิ้งค์กี้บลูอายส์รึเปล่า??

สูตรนี้ไม่หวง..ใครลองไปทำดูก็ได้นะครับ...

เวิร์คไม่เวิร์คก็บอกกันมั่งล่ะครับ ^^''



+++++++++++++++++++++++++++++++



เอาล่ะ....เมื่อครบ 5 ข้อแล้วก็เข้าสู่ขั้นตอนการ TAG ต่ออีก 5 คน

คนที่เล็งๆไว้หลายๆคนก็โดนไปแล้ว...งั้นมิ้งค์กี้บลูอายส์ขอเสนอดังนี้ครับ

1. น้องต๊ะ ที่เคยอยู่บ้านสตอรี่ไทยปัจจุบันไม่มีตังจ่ายค่าเช่าแล้วครับ


2.นายโม รู้จักกันที่หมู่บ้านสตอรี่ไทยเช่นกันครับ ^^


3.น้องฝน รู้จักที่ ST. อีกแล้วไดฯน้องคนนี้ colorful ที่สุดตั้งแต่อ่านมาเลยอ่ะ


4. น้องต่าย รู้จักที่ ST.(อีกแล้ว ^^'') ย้ายบ้านไปแล้วแต่ยังตามอ่าน


5. เส่งฮะ เพื่อนสมัยมัธยม 1 ใน 5 สมาชิก KODOMA DRAGON

การแทคนี่ทำให้เราต้องอัพบล็อคยาวๆเนาะครับ ^^''

ขอบคุณที่ตามอ่านจนจบครับ...มิสๆๆ จุ๊บๆๆ


ปล.ขออภัยท่านที่โดนแทคที่มิ้งค์กี้บลูอายส์ไม่ได้

ขออนุญาตไว้ก่อนนะครับ...หวังว่าคงไม่เป็นไรนะครับ