7 Wonders'
รอจนเค้าเลิกเล่นกันไปตั้งนานแล้ว...
โดน คุณหนึ่ง แทคไว้ตั้งแต่ 27 มี.ค.
จนบัดนี้ศิริรวมระยะเวลาได้ 21 วันพอดิบพอดี
คงจะไม่สายเกินไปสำหรับ 7 สิ่งมหัศจรรย์ของมิ้งค์กี้บลูอายส์
ความมหัศจรรย์แรก...ไล่เรียงตามที่นึกอกแล้วกันนะ
ไม่ใช่ไล่จากมากไปน้อยหรือน้อยไปมาก
เพราะมิ้งค์กี้บลูอายส์ก็ไม่รู้ว่าอันไหนมันมหัศจรรย์กว่ากัน
1.ประสบการณ์จากการนั่งสมาธิิ
เมื่อสองปีก่อนตอนที่บวชเป็นพระอยู่ที่วัดป่าศรีถาวรนิมิตร
ตอนนั้นจะเคร่งและเข้มงวดเรื่องการฝึกสมาธิมากๆ
แบบว่าวันนึงๆนั่งสมาธิกัน 6-7 ชม. ตื่นขึ้นมาก็รวมพลนั่งสมาธิ
ก่อนจะนอนก็ตั้งนั่งสมาธิ....ถมยังมีระหว่างวันอีกหลายๆยก
ยกละ 1-2 ชม. นั่งกันจนขาชา เหน็บกิน ตะคริวกินไปตามๆกัน
แต่ผลก็มีให้เห็นชัดเจนเหมือนกัน....คือจิตใตจะสงบ(มากกกกกก)
ซึ่งใครๆก็คงรู้เพราะส่วนมากก็คงจะเคยฝึกนั่งสมาธิกันมาแล้ว
แต่ที่จะบอกว่ามหัศจรรย์คือ....(ต่อไปนี้โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน)
มีอยู่วันนึง....นั่งๆอยู่แล้วก็เห็นนิมิตรเป็นรูปวัดโบราณ
หรือเจดีย์ 5 ยอดสีเขียวสว่างไสววูบวาบๆขณะที่หลับตาอยู่
ชั่วชณะนึงก็ตกใจ พยายามประคองสติแล้วก็เพ่งดูมัน
จนมันหายไปเอง....แล้วก็นั่งต่อไปเรื่อยๆ จนทุกๆอย่าง
มันขาวไปหมดเลย....เหมือนกับเราไม่มีตัวตน....
ความรู้สึกของการมีอยู่ของร่างกายมันหายไป
แล้วก็ตัวเบาหวิวๆ...โล่งสบาย อิ่มเอม
จนเวลาผ่านไปนานนนน พอถึงเวลาเลิกนั่งสมาธิ
เราก็บอกกับตัวเองว่า...เอาล่ะ...เราจะออกจากสมาธิแล้วนะ
แล้วก็ค่อยๆลืมตาขึ้น....วินาทีนั้น....มันจะรู้สึกอิ่มเอมใจสุดๆ
สบายตัวสบายใจ เบิกบานใจแบบบอกไม่ถูก
ไปถามหลวงตา ท่านบอกว่ามันคือปีติ
เป็นความสุขที่ได้จากความสงบของจิต
ซึ่งเราจะต้องไม่ไปยึดติดกับมัน...ต้องข้ามพ้นมันไปเพื่อ
บรรลุขั้นที่เหนือกว่าและพบกับสัจธรรมที่แท้จริง
ที่พระพุทธเจ้าท่านตรัสสอนเอาไว้ให้เราค้นหา
อีกมหัศจรรย์นึงทมิ้งค์กี้บลูอายส์เชื่อว่าี่เกิดจากการฝึกสมาธิ
คือ เรื่องนี้ แต่ไม่กล้าเล่าเพราะตอนนี้นั่งอยู่คนเดียว
ใครที่อ่านมาก่อนอาจจะจำได้ แต่ใครที่เพิ่งมาอ่านแล้วอยากรู้
ก็ลองคลิ๊กไปอ่านเอง...แต่แนะนำว่าอย่าอ่านตอนกลางคืนคนเดียว
เพราะมันน่ากลัว...แค่นึกก็ขนลุกแล้ว...บรื๋อๆๆ
แค่ข้อเดียวก็ล่อเข้าไปยาวเฟื้อยแล้ว....
สงสัยต้องจบก่อนดีกว่า....แล้วข้ออื่นๆจะตามมาทีหลังนะจ๊ะ
โดน คุณหนึ่ง แทคไว้ตั้งแต่ 27 มี.ค.
จนบัดนี้ศิริรวมระยะเวลาได้ 21 วันพอดิบพอดี
คงจะไม่สายเกินไปสำหรับ 7 สิ่งมหัศจรรย์ของมิ้งค์กี้บลูอายส์
ความมหัศจรรย์แรก...ไล่เรียงตามที่นึกอกแล้วกันนะ
ไม่ใช่ไล่จากมากไปน้อยหรือน้อยไปมาก
เพราะมิ้งค์กี้บลูอายส์ก็ไม่รู้ว่าอันไหนมันมหัศจรรย์กว่ากัน
1.ประสบการณ์จากการนั่งสมาธิิ
เมื่อสองปีก่อนตอนที่บวชเป็นพระอยู่ที่วัดป่าศรีถาวรนิมิตร
ตอนนั้นจะเคร่งและเข้มงวดเรื่องการฝึกสมาธิมากๆ
แบบว่าวันนึงๆนั่งสมาธิกัน 6-7 ชม. ตื่นขึ้นมาก็รวมพลนั่งสมาธิ
ก่อนจะนอนก็ตั้งนั่งสมาธิ....ถมยังมีระหว่างวันอีกหลายๆยก
ยกละ 1-2 ชม. นั่งกันจนขาชา เหน็บกิน ตะคริวกินไปตามๆกัน
แต่ผลก็มีให้เห็นชัดเจนเหมือนกัน....คือจิตใตจะสงบ(มากกกกกก)
ซึ่งใครๆก็คงรู้เพราะส่วนมากก็คงจะเคยฝึกนั่งสมาธิกันมาแล้ว
แต่ที่จะบอกว่ามหัศจรรย์คือ....(ต่อไปนี้โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน)
มีอยู่วันนึง....นั่งๆอยู่แล้วก็เห็นนิมิตรเป็นรูปวัดโบราณ
หรือเจดีย์ 5 ยอดสีเขียวสว่างไสววูบวาบๆขณะที่หลับตาอยู่
ชั่วชณะนึงก็ตกใจ พยายามประคองสติแล้วก็เพ่งดูมัน
จนมันหายไปเอง....แล้วก็นั่งต่อไปเรื่อยๆ จนทุกๆอย่าง
มันขาวไปหมดเลย....เหมือนกับเราไม่มีตัวตน....
ความรู้สึกของการมีอยู่ของร่างกายมันหายไป
แล้วก็ตัวเบาหวิวๆ...โล่งสบาย อิ่มเอม
จนเวลาผ่านไปนานนนน พอถึงเวลาเลิกนั่งสมาธิ
เราก็บอกกับตัวเองว่า...เอาล่ะ...เราจะออกจากสมาธิแล้วนะ
แล้วก็ค่อยๆลืมตาขึ้น....วินาทีนั้น....มันจะรู้สึกอิ่มเอมใจสุดๆ
สบายตัวสบายใจ เบิกบานใจแบบบอกไม่ถูก
ไปถามหลวงตา ท่านบอกว่ามันคือปีติ
เป็นความสุขที่ได้จากความสงบของจิต
ซึ่งเราจะต้องไม่ไปยึดติดกับมัน...ต้องข้ามพ้นมันไปเพื่อ
บรรลุขั้นที่เหนือกว่าและพบกับสัจธรรมที่แท้จริง
ที่พระพุทธเจ้าท่านตรัสสอนเอาไว้ให้เราค้นหา
อีกมหัศจรรย์นึงทมิ้งค์กี้บลูอายส์เชื่อว่าี่เกิดจากการฝึกสมาธิ
คือ เรื่องนี้ แต่ไม่กล้าเล่าเพราะตอนนี้นั่งอยู่คนเดียว
ใครที่อ่านมาก่อนอาจจะจำได้ แต่ใครที่เพิ่งมาอ่านแล้วอยากรู้
ก็ลองคลิ๊กไปอ่านเอง...แต่แนะนำว่าอย่าอ่านตอนกลางคืนคนเดียว
เพราะมันน่ากลัว...แค่นึกก็ขนลุกแล้ว...บรื๋อๆๆ
แค่ข้อเดียวก็ล่อเข้าไปยาวเฟื้อยแล้ว....
สงสัยต้องจบก่อนดีกว่า....แล้วข้ออื่นๆจะตามมาทีหลังนะจ๊ะ
15 Comments:
หัวเฮดไดฯพี่หายไปไหนอ่า???น้องเจ T_T
By Minkyblue_eye, at 16/4/07 10:04 PM
อืมมม.. เลข 21 พี่ยังชอบเลยค่ะ
น้องมิ้งเข้าใจเลือกวันศิริครบนะคะ
เลขสวยนะ อิอิ:D
นั่งสมาธิจนนิมิตรได้นี่...สุดยอดเลยค่ะ
พี่นั่งทีไร..หลับตอนไหนไม่รู้อ่ะ เห่อะๆ
การนั่งสมาธิจิตแน่วนิ่ง
ปัญญาก็เกิด..ปัญญาเกิด
อะไรที่มันมหัศจรรย์ก็จะสว่างๆให้เรามองเห็นได้อ่ะ
น้องมิ้งค์ชอบนั่งสมาธิอ่ะ
ดีจังค่ะ
ยอมรับและชื่นชมคนที่นั่งสมาธิได้นานๆค่ะ
ยิ่งคนนั่งก่อนนอนนี่พี่นับถือเลยค่ะ
ปล.หัวไดเปลี่ยนอ่ะ
มันขาวเพราะนิมิตรที่เกิดด้วยป่าวคะ ^^"
ไปทำน้ำหยด..ล่ะสิ
แต่มันไม่หยด...สงสัยจะเป้นแป้งขาวโพลนเปรอะแล้วล่ะ ว่าแต่ไม่ใช่สาวปะแป้งให้ที่ไดร์เหรอน้องมิ้งค์
ฮะๆๆๆ
By Anonymous, at 17/4/07 2:37 PM
เหอๆๆๆ...
เหลืออีกตั้ง 6 วันเดอร์แน่ะ...รีบๆอัพเร็วอยากอ่านแร้ว
ปล.นี่เม้นต์อยู่ที่บ้านเจ้าของ blog เลยนะเนี่ย เจ๋งป่ะ?
By Minkyblue_eye, at 17/4/07 4:40 PM
อ่าว...เม้นข้างบน...babyคนงามเองเจ้าค่ะ..
ขี้เกียจล๊อกอินใหม่ ...
By Minkyblue_eye, at 17/4/07 4:45 PM
มหัศจรรย์จริงๆ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ !!!
พี่ไม่เคยนั่งสมาธิแบบเป็นจริงเป็นจังเรยอ่ะ ที่มิ้งค์บอกว่าคงเคยนั่งกันทุกคน ขอเถียง เคยแต่นั่งตอนเล่นโยคะจบ แค่ซักห้านาทีเท่านั้นแหละ เรยไม่รู้ว่า ที่ว่าสงบแบบทำสมาธิอ่ะ ทำเป็นยังไง???
รู้แต่ว่า ตอนนี้ไม่มีอะไรสงบได้เรย ในชีวิตพี่ ยุ่งเหยิง ยุกยิก โยกย้าย วุ่นวายกันไปหมด เห่ออออ... ปวดหัวจริ๊งงงง
เรื่องมิ้งค์หนุกอ่ะ เด่วเอาเรื่องอื่นๆมาเล่าต่อเร็วๆนะ
By Anonymous, at 17/4/07 5:35 PM
หัวบล็อก หายไปจริงหรอคะ
งั้นเดี๋ยวหาที่ฝากรูปที่อื่นดูอีกทีละกัน
(มาอ่านช้าไปหน่อยอะคะ สักครู่นะพี่)
By J, at 17/4/07 6:38 PM
เออ จะบอกว่าเข้าเว็บ flickr (ที่ฝากรูปอีกที่) ไม่ได้แหละพี่มิ้งค์ ทำไงดีเนี่ย > <
เดี๋ยวจะเอาของเก่ากลับมาให้ก่อนละกันนะคะ
------------
ลืมไป พี่มิ้งค์นั่งสมาธิเก่งจัง เจยังทำได้ไม่ถึงขั้นนั้นเลยอะ
อยากอ่านข้อที่เหลืออีกจัง
By J, at 17/4/07 7:08 PM
This comment has been removed by the author.
By siwawong, at 18/4/07 3:37 PM
อ๊ะ...นั่งสมาธิดีแล้ว
พี่นะ....นอนสมาธิ ตลอดเลย
แต่มิ้งค์อย่าเอาอย่างพี่นะ..เด๋วน้องวินนี่ ไม่มีน้อง
555
By siwawong, at 18/4/07 3:38 PM
พี่นา : สงสัยพี่นาจะชอบเล่นป๊อก 21....ใช่ป่ะ?? :P
ความจริงก็ไม่ได้ชอบนั่งนานๆหรอกครับ...แต่มันไม่มีอย่างอื่นให้ทำ แล้วตอนนั้นบวชแค่สิบกว่าวันด้วย..กฌเลยอยากตั้งใจปฏิบัติให้มันเต็มที่แบบสุดๆไปเลย...อุตส่าห์บวชกันทั้งที
เบบี้ : เจ๋งจ้า...แต่เธอติดหนี้เราเพิ่มแล้วนะ...ดอกแพงนะเฟร้ยยย
พี่มี่ : ยิ่งยุ่งเหยิงแบบนี้พี่ยิ่งต้องหาโอกาสทำนะครับ...
เผื่ออะไรๆจะดีขึ้น
เจ : กลับมาแล้ว...ดีใจๆๆชะเอิงเงย :D
พี่เต้ : แหมๆไม่ต้องมาห่วงน้องวินนี่เรื่องนี้หรอก...คุณพ่อน้องวินนี่สามารถ :D
ห่วงหาแฟนก่อนดีกว่าพี่เต้ :P
By Anonymous, at 19/4/07 9:37 AM
at first i thought u gonna ssay Nong winnie is ur number wonder 7 lol
but, u make me gooosbomd ka P'mink brrrrrrrrrr
Now , very hot in thai ror ka T-T
maybe, not too bag when i go back coz, maybe arround August its better na ka MAYBE HAHAHAHA
By Anonymous, at 19/4/07 10:13 PM
เง้ยยยย หนูอ่า แค่นั่ง 5 นาทียังยุกยิก ๆ เล้ย
ถ้าให้นั่งนานคงคลั่งอ่ะเคิ๊บบบบ
ปล. ลุงโดนแท็กบ่อยจัง
By Anonymous, at 20/4/07 2:54 AM
นั่งสมาธิไม่เคยได้นาน ๆ เลยซักที
เคยสอบนั่งสมาธิตอนม.ปลาย 1 ชม.หลังเลิกเรียน
แทบอ้วก พอหมดเวลานอนขดลงไปก่ะพื้นห้อง ร้องไห้เลยอ่ะ 55555
เออนั่นดิ นึกว่าป๋าจะพูดถึงน้องวินนี่ซะอีก
แต่เราว่าสิ่งมหัศจรรย์คือ...ที่เราได้พบกัน 55555+
By Anonymous, at 20/4/07 12:18 PM
น้องเมเม่ : กูสะบอมบ์แปลว่าไรอ่ะ??
น้องกวาง : นั่นดิ...แต่ก็หนุกดีนะ....ถึงบางทีจะดองไว้นานก็เหอะ
ซูมๆ : อ่า....ดีกับกานต์แล้วเหรอ?? :D
By Minkyblue_eye, at 20/4/07 1:26 PM
ไปแอบอ่าน เรื่อง ปักกลด ป่าช้า...เจอวิญญาณ มาแล้วค่ะ
อ่านแล้วขนลุก ซู่...น่ากลัวค่ะ
ถ้าเจอเอง คงตั้งสติ ไม่อยู่แน่ๆ >_<
ฝึกสมาธิ ให้จิตสงบเช่นกันค่ะ แต่ยังไม่เคยเห็น นิมิตร ใดๆ
พี่มิงค์ นี่บุญเยอะ ดีจังค่ะ ^_^
By Anonymous, at 22/4/07 4:00 PM
Post a Comment
<< Home